"Friends or foes?"

Ég var í dag með annað augað á sjónvarpinu að fylgjast með fundi, þar sem Bernake var tekinn á beinið á Capitol Hill. Þeir hafa þann háttinn á þarna í vestrinu að þingnefnd spyr formann bankaráðs seðlabankans (Bernake) spjörunum úr um virkni, áhrif og horfur þeirrar stefnu er bankinn fylgir í peningamálum. Eðlilega hafa flestir áhyggjur af ástandinu og horfunum og voru margar spurningarnar þess eðlis að menn voru að lýsa áhyggjum af að samspil aðgerða seðlabankans og aðgerða ríksivaldsins virkuðu kannski seint og illa og hefðu takmörkuð áhrif. Áhyggjur þingmannanna lutu semsagt að því að því að velta fyrir sér árangri aðgerða sem lagt hafði verið af stað með, en ekki að hvað hefði gerst ef ekkert hefði verið gert. Eins og ætíð skilaði Bernake sínu vel, enda vel sjóaður og menntaður í fræðunum, með doktorspróf í hagfræði frá MIT og var prófessor við Princeton á annan áratug. Þetta var áhugaverður fundur og margt gagnlegt sem þar kom fram.

Við höfum annan hátt á þessu hjá okkur. Leggjum áherslu á að stjórn peningamála sé í höndum aðila sem helst hafa enga menntun á því sviði. Stefnan og ákvarðanir í peningamálum helst ekki ræddar. Tilkynningar að hætti gamla sovéts frá Kalkofnsvegi. Aðgerðir ríkisvaldsins og Seðlabankans helst ekki samstilltar. Og niðurstaðan, að áliti þessara "hagfræðinga-ígilda", er eins og við höfum öll orðið svo áþreifanlega vör við síðustu daga: Þetta er allt öðrum að kenna. Þetta er einhverjum aðilum út í heimi að kenna.

Auðvitað er þetta bara rugl. Það er ekki einhverjum erlendum aðilum að kenna hvernig komið er fyrir okkur og okkar lélegu stjórnun á peningamálum. Það er okkur sjálfum að kenna og eðlilegast væri að viðurkenna að peningamálastefnan og aðgerðir í ríkisfjármálum hafi skolað okkur þangað sem við erum, á einhverja óyndisströnd þar sem sólin er löngu hætt að skína. Þessir erlendu aðilar eru eðlilega bara að reyna að græða á vitleysunni sem hefur þrifist hér og blasað hefur við þeim sem eitthvað hafa nennt að setja sig inn í þessi mál. Hér sitjum við í okkar "eineltishugsunargangi" og höldum að allir séu að ráðast að okkur eða leggja stein í götu okkar. Við þurfum að koma okkur út úr þessu volæði og sjálfsvorkun, breyta peningamálastefnunni, skipta um stjórnendur og stjórn í Seðlabankanum og koma fram með alvöru aðgerðir í ríkisfjármálum. Hættum að hlausta á gömul "trikk" eins og notuð eru í N-Kóreu (og nú á Kalkofnsvegi og í Stjórnarráðinu) til að dreifa athyglinni frá þeim sem helst eiga hana skilið og kenna útlendingum um alla okkar óáran. Vandamálið er hér. Það þarf að leysa það hérna.

Athugasemdir

[Þorsteinn Valur Baldvinsson, 3.4.2008 kl. 21:59]

Sammála