Áhugaverður geiri

Fréttin um að Geysir Green Energy hafi selt hlutafé til erlendra fagfjárfesta hljóta að marka þáttaskil í útrás íslensks orkufyrirtækis. Mjög áhugavert að heyra/sjá að erlendir aðilar eru reiðubúnir að taka þátt í útrásinni með því að leggja félaginu til aukið áhættufjármagn. Gerir ekkert annað en að styðja við þá skoðun að við séum að gera góða hluti, á réttum tíma og á réttum stöðum.

Það sem vekur hins vegar furðu mína er sú umræða sem farið hefur í gang um að erlent fjármagn sé eitthvað verra og hættulegra en innlent fjármagn. Ef eitthvað er að þá ættum við að fagna því að einhver hafi áhuga á því sem verið er að gera hér á landi og bjóða allt fjármagn sem tilbúið er að taka þátt í áhættunni velkomið.

Yfirlýsingar úr pólitíkinni hafa verið vægast sagt furðulegar varðandi aðkomu þessara nýju erlendu aðila að Geysi Green Energy. Í einu orðinu er talað um að einkavæða orkugeirann og að útrásin í þessum geira eigi eftir að jafnast á við bankaútrásina en í hinu orðinu tala pólitíkusar um að útlendingar séu að koma bakdyrameginn að "náttúruauðlindinni". Afhverju voru þá ekki settar upp girðingar í lögunum sem heimiluðu sölu orkufyrirtækja til einkaaðila um að erlend eignaraðild væri ekki heimild hjá fyrirtækjum sem hefðu áhuga á að fjárfesta í orkufyrirtækjum? Allt óábyrgt tal stjórnmálamanna getur skaða þessa útrás.

Við eigum ekki að óttast fjármagnið, hvort sem það er innlent eða erlent. Það leitar yfirleitt þangað sem það kemur að bestum notum og skynsamlegast er að vinna. Orkufyrirtækin þyrfti að einkavæða, þau eru flest hver orðin innanfeit af verndinni sem þau hafa notið.

Goldman Sachs og Ólafur Jóhann að eignast 8,5% í Geysir Green